Revü

Revü, güncel espriler, skeçler, ve monologlara yer veren hafif ve eğlendirici sahne gösterisidir. Şarkı, dans, skeç ve tek kişilik gösteri gibi birbiriyle ilişkisiz bölümleri olan, güncel olayları ve kişileri sahnede yansıtan ve zaman zaman alaya alan hafif eğlence türü sahne gösterisi.

Kökeni ortaçağ Fransa’sında yıl içindeki olayların komikleştirilerek sunulduğu sokak gösterilerine uzanan Fransız revüsü günümüzdeki biçimini 19. yüzyıl başında aldı ve ilk kez Paris’te Theâtre de la Porte-SaintMartin’de C.-T. ve J.-H. Cogniard tarafından Folies Marigny ile başlatıldı. Daha sonra revülere yer veren Folies-Bergâre ile başka sahnelerde Yvette Guilbert ve Maurice Chevalier gibi yıldızlar parladı.

İngiliz revüsü iki yönde gelişti. Bir yanda güncel konulara az yer veren, kostüm sergilemesine dönüşen ve 1890’larda Saray Tiyatrosu’nda doruğuna ulaşan gösterişli yapımlar sahneye konuyordu. Obür yandaysa 1920lerin Andre Charlot revüleri, Londra’daki Hippodrome’da yapılan şık gösteriler ve özellikle Sir Charles Blake Cochran’ın Ambassador Tiyatrosu’nda sahnelediği revüler izleyicilerle daha yakın ilişki kuruyor, zekice düzenlenmiş hazırcevap sözlerle ve güncel konuları işleyerek ilgi topluyordu. Gate Yheater’da sahnelenen yapımlar ve Windmill Tiyatrosu’nun ünlü Revuedeville’i gibi, sıcak bir ortamın yaratıldığı kulüp tarzı revüler, II. Dünya Savaşı’ndaki Alman bombardımanları sırasında Londralıların moralini tutmada önemli rol oynadı.

ABD’de, ilk kez 1894’te New York’ta sahneye konan The Passing Show’dan esinlenen Florenz Ziegfeld 1907’de, 24 yıl boyunca her yıl yenilenerek sahnelenen, genellikle de bir yıldız oyuncu çevresinde gelişen Ziegfeld Follies gösterilerini başlattı. George White gene her yıl sahnelediği Scandals’da yalnızca gösteriş öğesine değil, komedyenlerle kızlara ağırlık verdi. Daha küçük çaplı Amerikan revüleri arasında Music Box revüleri, Dwight Wiman’ın Little Shows’u, The Gârrick Gaities, Noble Sissle ve Eubie Blake’in Chocolate Dandies’i, Uluslararası Kadın Giyim Sanayisi İşçileri Sendikası’nın sahnelediği ve üyelerinin rol aldığı 1937’deki Pins and Needles (Topluiğneler ve Dikiş İğneleri), Hellzapoppin (1938) ve II. Dünya Savaşı sonrasında savaştan dönen askerlerin sahnelediği Call Me Mister sayılabilir.

Yüz yirmi zamanlı, 63 vuruşlu, beş usulün bir araya getirilmesiyle oluşan Türk müziğinde büyük bir usul

 

Revüler 20. yüzyıl ortalarına değin büyük ilgi gördü. Daha sonra radyo, sinema ve televizyonun rekabetiyle revü tipi gösteriler küçük gece kulüplerine ve doğaçlama tiyatrolarına kaydı.

Total
0
Shares
1 comment
Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Previous Article

Revizyonizm

Next Article

Revzen

Related Posts