Abraham Mapu, İbranice yazılmış ilk roman olan Ahavat Tsiyyon’un (1853) yazarı (d. 10 Ocak 1808, Kovno yakınlan, Litvanya, Rusya. 9 Ekim 1867, Kaliningrad, Rusya).
Yapıt, Peygamber Işaya dönemini anlatan tarihsel bir romanstır. Kitabı Mukaddes’in süslü diliyle yazılmış olan roman, eski İsrail’deki kırsal yaşamı betimler. Kısa zamanda ün kazanmış ve sonradan birkaç dile çevrilmiştir.
Din ve Almanca öğretmeni olan Mapu, Haskala hareketinin etkili bir yandaşıydı. Uslup olarak Victor Hugo ve Eugene Sue’den etkilenen Mapu’nun romanları, bağımsız bir İsrail’i konu aldığı için dolaylı biçimde Yahudi milliyetçiliğini ve Siyonist akımın canlanmasına yol açtı. Öteki romanlarından Ayit tsavua (1858-69; ikiyüzlü), Yahudi gettolarındaki toplumsal ve dinsel adaletsizliklere karşı çıkıyordu. Aşmat Şomron (1865; Samiriye’nin Günahı) Kitabı Mukaddes’te sözü edilen Kral Ahaz döneminde, Kudüs ve Samiriye arasındaki çatışmayı destansı bir biçimde anlatıyordu. Hasidilik ilkelerini açıklayan Hoze hezyonot’a ise (1869; Yalvaç) dinsel yetkililerce el kondu.
Felsefi konulara olan ilgisi nedeniyle Feylesof olarak anılan şair ve yazar
