Alfonso Reyes

Alfonso Reyes, 20. yüzyılda Meksika’da yetişmiş en önemli araştırmacı ve edebiyatçı sayılır (d. 17 Mayıs 1889, Monterrey ö. 27 Aralık 1959, Mexico, Meksika).

Gördüğü klasik öğrenim ve hümanist. yaklaşımı birçoklarına göre yapıtlarına, çağdaş Latin Amerika edebiyatında benzeri olmayan bir incelik kazandırmıştır. Edebiyat araştırmaları ve eğitimine yaptığı katkılarla 20. yüzyılda Meksika’da entelektüel geleneklerin gelişmesi ve yaygınlaşmasında büyük bir itici güç olmuştur.

Henüz öğrenciyken yayımladığı Cwestiones estdticas’la (1911, Estetik Soruları) özgün bir araştırmacı ve titiz bir üslupçu olduğunu gösterdi. 1913’te hukuk öğrenimini tamamladıktan sonra, Paris’te başladığı (1913) diplomatlık yaşamına ara vererek Madrid’deki Tarih Araştırmaları Merkezi’nde (1914-19) öğrenim gördü ve ders verdi. İspanya’da yeniden diplomatlık (1920-27) yaptıktan sonra, Arjantin (1927, 1936-37) ve Brezilya (1930-36, 1938-39) büyükelçisi oldu. Ayrıca Meksika’nın kültür temsilcisi olarak, çeşitli uluslararası konferanslara katıldı. Bu yıllarda birçok incelemesi ve edebiyat yapıtı yayımlandı. Hem şiirleri, hem de düz yazı yapıtlarıyla dikkat çekti. Vision de Anahuac’taki (1917, Anâhuac’ın Hayali) şiirler, El plano oblicuo’daki (1920, Eğik Düzlem) diyalog ve öykülerle Reloj de sol’deki (1926, Güneş Saati) denemeleri, biçim ve tema bakımından sanatının çeşitliliğini gösterir. Reyes aynı zamanda çok yönlü bir araştırmacı ve eleştirmendi, özellikle de Eski Yunan edebiyatı ve Altın Çağ İspanyol edebiyatı konusunda uzmanlaşmıştı. İngiliz ve Fransız edebiyatından İspanyolcaya çeviriler de yapan Reyes ayrıca La experiencia literaria (1942, Edebiyat Yaşantısı) gibi genel konularda kitaplar da yazdı.