Alfred Marshall, İngiliz neo-klasik iktisat okulunun başlıca kurucularından, Bristol’deki Üniversity College’ın ilk müdürü (d. 26 Temmuz 1842, Londra – ö. 13 Temmuz 1924, Cambridge, İngiltere).
Merchant Taylors Okulu ile Cambridge’ de St. John’s College’da öğrenim gören Marshall, 1883-85 arasında Oxford’da Balliol College’da siyasal iktisat dersleri verdi. 1885-1908 arasında Cambridge’de sıyasal iktisat profesörlüğü yaptı. Daha sonra yalnızca yazılarıyla ilgilendi. 1891’den 1894’e değin Kraliyet Çalışma Komisyonu üyeliğinde bulundu.
Marshall’ın başyapıtı Principles of Economics (1890; İktisadın İlkeleri) iktisat yazımına önemli bir katkı niteliğindedir. Bu yapıtında iktisat alanına kazandırdığı talep esnekliği, tüketici artığı, yarı-rant ve temsili firma gibi bir dizi yeni kavram, iktisadın sonraki gelişmesinde önemli bir rol oynadı. İşkolu örgütlenmesini konu alan Industry and Trade (Sanayi ve İşkolu) 1919’da, Money, Credit and Commerce ise (Para, Kredi ve Ticaret) 1923’te yayımlandı. İktısat dünyasının değer kuramı konusunda derinden bölünmüş olduğu bir dönemde ürün veren Marshall, zaman etkenini çözümlemeye ekleyerek klasik üretim maliyeti ilkesini, William Jevons ile Avusturya okulunun formüle ettiği marjinal fayda ilkesiyle bağdaştırmayı başardı. Marshall çoğunlukla Adam Smith David Ricardo ve J. S. Mill gibi büyük İngiliz iktisatçılarla aynı düşünce çizgisinde sayılır.
