Pierre-Émile Martin, bazik oksijen işleminin yaygınlaşmasına değin dünya çelik üretiminin büyük bir bölümünde uygulanan Siemens-Martin (yansımalı fırın) işlemini geliştiren Fransız mühendis (d. 18 Ağustos 1824, Bourges – ö. 23 Mayıs 1915, Fourchambault, Fransa).
1856’ya değin çelik kimyası oldukça iyi bilinmekle birlikte tek kullanışlı üretim yöntemi Bessemer işlemiydi. Bu yöntemin de birçok yetersiz yönü vardı. Aynı yıl İngiliz mühendis Sir William Siemens, öteki fırınlardan daha yüksek sıcaklık üretebilen ve bunu koruyan yansımalı fırını geliştirdi. Martin, bu fırınların yapımı için lisans aldı ve hurda çelik ile pik demirden çelik üretmek için bir yöntem geliştirdi. Martin’ in çelik ürünleri 1867 2. Paris Dünya Sergisi’nde Altın Madalya ile ödüllendirildi. Siemens’in de yansımalı fırında kendine özgü bir çelik üretim yöntemi geliştirmesine karşın, Siemens-Martin işlemi kısa zamanda yaygınlık kazandı.
1896’da ilk başarılı telsiz telgraf (radyotelgraf) sistemini bulan ve geliştiren İtalyan fizikçi ve mucit
Martin’in geliştirdiği işlemin patentleri tartışmalara yol açtı ve bunu izleyen davalar büyük bir yoksulluğa düşmesine neden oldu. Bu arada, başkaları onun işlemini kullanarak büyük kazançlar elde ediyordu. Martin 83 yaşındayken, Fransa Demir İşçileri Birliği onun için, başlıca çelik üreten ülkelerin de etkin biçimde desteklediği bir fon oluşturdu. Martin ölümünden bir hafta önce Londra Demir ve Çelik Enstitüsü’nce Bessemer Altın Madalyası ile ödüllendirildi.
