Ezequiel Martínez Estrada, yapıtlarıyla pek çok genç yazarı etkilemiş, Arjantin’de post-modernist kuşağın önde gelen yazarı (d. 14 Eylül 1895, San Jose de la Esquina – ö. 4 Kasım 1964, Bahfa Blanca, Arjantin).
Buenos Aires’te 30 yıl postanede çalıştı (1916-46). Aynı dönemde ayrıca önce bir hazırlık okulunda, ardından üniversitede ders verdi. Yazarlığa Nosotros adlı dergide yayımlanan denemeleriyle başladı (1917). İlk şiir kitabı Oro y piedra’dan (1918; Altın ve Taş) sonra Nefelibal (1922), Motivos del cielo l1924; Cennet’in Nedenleri), Argentına (1927) ve Humoresca (1929) adlı yapıtlarını yayımladı. Bunlarda çok karmaşık teknikler kullandı; şiir diline ve imgelerine mizah katarak İspanyol Altın Çağı’nın yergi ustası Quevedo’yu anımsatan bir yergi anlayişı ortaya koydu.
1930’ların başındaki siyasal ve ekonomik bunalımlarla Arjantin’deki ahlaki ve toplumsal çürümenin nedenlerine ilişkin görüşlerini yansıttığı Radiografia de la pampa (1933; Pampaların Röntgeni) adlı yapıtında Arjantinlilerin kaderci öğelerle yüklü karakterinin kapsamlı, psikolojik bir incelemesini yaptı. Buenos Aires halkını konu aldığı La cabeza de Goliat: microscopia de Buenos Aires’te (1940; Golyat’ın Başı: Buenos Aires Mikroskop Altında) Radiografia’nın temalarını sürdürdü.
Çeşitli edebiyatçılara ve edebi metinlere ilişkin çalışmalarıyla saygın bır eleştirmen haline gelen Martinez Estrada’nın incelemeleri arasında, Jose Hemandez’in 19. yüzyıl öykülü şiirini konu alan Martin Fierro, Muerte y transfiguracion del Martin Fierro (1948, 2 cilt; Martin Fierro’nun Ölümü ve Değişimi), El mundo maravilloso de Guillermo Enrique Hudson (1951; Guillermo Enrique Hudson’un Harika Dünyası) ve El hermano Quiroga (1957; Quiroga Kardeş) yer alır. 1960-62 arasında Küba’nın resmi yayınevi Casa de las Americas’la birlikte çalışmış, P.G. Earle’ın Prophet in the Wilderness (1971; Çöldeki Peygamber) ile A. Marsala’nın Martinez Estrada (1973) adlı yapıtlarına konu olmuştur.
“Ertuğrul’un Galata’dan Uğurlanması” adlı resimle ünlenen, ünlü İtalyan Oryantalist ressam
