François Mansart

François Mansart, 17. yüzyıl ortalarında ülkesindeki barok mimarlık ortamına klasikçiliği geti­ren Fransız mimar (d. 1589, Paris -ö. Eylül 1666, Paris, Fransa).

François Mansart mimarlar yetiştirmiş bir aileden geliyordu. IV. Henri döneminde saray mi marlığı yapmış olan Salomon de Brosse’un yanında yetişti. Tek başına üstlendiği ilk işi Paris’te Feuillant’ların kilisesindeki bir şa­pelin cephe düzenlemesiydi (1623). Bir yıl sonra Berny’de yaptığı bir şatoyla dikkati çekti. Fransa kralının kardeşi Orleans dükü ve çevresindekilerle tanıştı. 1626’da bunlar­dan biri olan Jean de Choisy için Bayeux yakınlarındaki Balleroy Şatosu’nu yapmaya başladı. Orleans dükü Gaston 1635’te Man­sart’ı, 15. ve 16. yüzyıllarda Fransız kralla­
rının oturmuş olduğu Blois Şatosu’nu yeni­den düzenlemekle görevlendirdi. Mansart’ ın burada yaptığı Orleans Kanadı adlı bölüm yalın üslubunun belirmeye başladı­ğı, ustalık döneminin ilk yapıtıydı. Daha sonra kendi adıyla anılacak kırık çatıyı da Mansart ilk kez gene bu yapıda uyguladı

1640’tan sonra Paris’te de yapılar tasarla­maya başladı. Bunlar arasında, zengin bir banker ve kraliyet hazinesi görevlisi olan Rene de Longeuil için yaptığı Maisons Şatosu (1642, bugün Maisons-Laffitte) Mansart’ın günümüzde iç dekorasyomi en az bozulmuş yapısıdır. Yapı simetrik düzeni ve mansart çatısıyla onun eski şatolarını anım­satır. Ama cephesi daha ileride belirginleşecek olan klasikçi yaklaşımının habercisi gibidir.

Mansart’ın titiz, ödün vermeyen kişiliği, tasarımını yaptığı bazı yapıların uygulaması­nı alamamasına yol açmış, bazısının yarıda kalmasına ya da başkaları tarafından bitiril­mesine neden olmuş, zengin soylular ve Kardinal Mazarin için pahalı yapılar yapı­yor olması eleştiri konusu edilmiştir. Ta­mamlayamadığı yapıları arasında Paris’te­ki Val-de-Grace Kilisesi (1645) vardır. Mansart 1664’te Louvre Sarayı’nın doğu kanadı için, 1665’te de bir şapel çevresinde yer alacağı düşünülen krallık ailesi mezarları için tasarımlar hazırlamış, ama bunlar da uygulanmamıştır. Mimar Jules Hardouin­-Mansart‘ın büyük eniştesi olan Mansart, yalın mimarlık anlayışıyla olduğu kadar, bağımsız yaklaşımıyla da Fransız mimarlığı­nı etkilemiştir.