Frank Martin, 20. yüzyılın en önemli İsviçreli bestecilerinden (d. 15 Eylül 1890, Cenevre, Isviçre -ö. 21 Kasım 1974, Naarden, Hollanda).
1943-46 arasında İsviçre Müzikçiler Birliği’nin başkanlığını yaptı; 1947’de Hollanda’ya yerleşti. Öğretmenlik yaparken, bir yandan da piyanist ve klavsenci olarak kendi müziğini seslendirdi, turnelere çıktı. Fransız izlenimciliğinin etkilerini taşıyan güçlü bir kişisel üslup geliştirdi. 1930’larda, Le Vin Herbe (1939; Otlu Şarap) oratoryosu gibi bazı yapıtlarında oniki ton yöntemini kullandı. Diğer önemli yapıdan Der Sturm (1952-55; Fırtına) operası, Golgotha (1945- 48)oratoryosu ve Requiem’idir (1971-72). Aynca çeşitli biçimler kullandığı çok sayıda çalgı müziği yazmıştır.
Ritmi iyice belirgin, yalın ve düzgün müzik cümleleri ile yazılmış, temposu yürüyen bir topluluğa eşlik etmeye uygun olan müzik türü
