Gerhard Marcks

Gerhard Marcks, Ernst Barlach ve Wilhelm Lehmbruck ile birlikte heykel sanatının 20. yüzyılın ilk çeyreğinde Almanya’da yeniden canlandırıl­masında önemli rol oynayan figüratif heykelci (d. 18 Şubat 1889, Berlin – ö. 13 Kasım 1981, Köln, Almanya).

1918’de Richard Scheibe’nin atölyesinde öğrenim gördükten sonra Bertin Uygulama­lı Sanatlar Okulu’nda öğretmenliğe başladı. 1920-25 arasında Weimar’daki Bauhaus‘ da, daha sonra Halle Uygulamalı Sanat­lar Okulu’nda ders verdi. 1933’te Naziler tarafından görevinden uzaklaştırılıncaya de­ğin bu görevde kaldı. 1937’de yapıtlarının sergilenmesi yasaklandı. Savaştan sonra Hamburg’da ders verdi (1946-50). 1950’lerde ABD’ye ve Afrika’ya geziler yaptı. Köln ve Hamburg’da savaş anıtları gerçekleştirdi. Magdeburg’daki manastır ki­lisesinin tunç kapılarını yaptı (1977).

Marcks’ın üslubu yalın, betimsel ve bir ölçüye kadar da dışa vurumcudur. “Anne ve Kızı” (1940) adlı heykelinde sıcak bir duy­gusallık göze çarpar. Ayrıca havyan heykel­leriyle de ünlü olan Marcks, bu yapıtlarında August Gaul’dan etkilenmiştir.