Gertrud Elisabeth Mara

Gertrud Elisabeth Mara, Büyük teknik becerisi ile ünlen­miş, Goethe’nin iki şiirine konu olmuş, Alman soprano (d. 23 Şubat 1749, Kassel, Hessen-Kassel Kontluğu – ö. 20 Ocak 1833, Tallinn, Estonya).

Olağanüstü yetenekli bir çocuktu. Viyana ve Londra’da keman yapımcısı olan babası­nın eşliğinde keman resitalleri verdi; 10 yaşındayken Londra’da kraliçenin önünde çaldı. Saraydaki konserini izleyenlerden birinin önerisiyle önce Londra’da Pietro Paradisi’den, sonra Leipzig’de Johann Adam Hiller’den şan dersleri aldı. Leipzig’ de kendisini dinleyen Berlin Operası’mn yöneticisi tarafından Berlin’e davet edildi. Prusya kralı II. Friedrich’in Alman şarkıcı­lardan hoşlanmamasına karşın 1771’de sa­ray operasına alındı. 1774’te viyolonselci Johann Baptist Mara ile evlendi. Despot kralın sarayından kurtulmak amacıyla koca­sıyla birlikte ülkeden çıkma izni istedi; 1779′ da istediği izin verildi.

Mara 1780’de Paris’te ve Viyana’da, 1786’da da Londra’da izleyici karşısına çık­tı. Ertesi yıl Londra’da George Frideric Handel’in Giulio Cesare’sindeki Cleopatra rolünde olağanüstü başarı kazandı. Koca­sından ayrılarak 1788’de Venedik ve Tori­no’da söyledi. 1790’da Covent Garden’da Sebastiano Nasolini’nin Andromaca’sındaki unutulmaz yorumunun ardından 10 yıl Lon­dra’da kaldı. 1803’te yerleştiği Moskova’da oldukça büyük mülk edindiyse de 1812 yangınında varım yoğunu yitirdi. Son yılla­rım müzik dersleri verdiği Revel’de geçirdi.

belirli bir sese akort edilmiş bir keman ya da piyano telinin, yakınlarda bir yerde aynı sesin çalınmasıyla titreşmeye başlaması

 

Total
0
Shares
Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Previous Article

Mara

Next Article

Maraba

Related Posts