I.Ludwig

I.Ludwig, 814-840 arasında Kutsal Roma-­Germen imparatoru (d. 778, Chasseneuil, Poitiers yakınları, Akitanya – ö. 20 Haziran 840, Petersaue, Almanya).

Oğulları tarafından iki kez iktidardan uzaklaştırıldıysa da tahtı yeniden ele geçirmiş ve ardında karışıklıklar içinde bir imparatorluk bırakmıştır.

Kutsal Roma-Germen imparatoru Charle­magne’la ikinci karısı Schwabenli Hilde­gard’ın beşinci çocuğuydu. 781-814 arasın­da, Charlemagne’ın Gaskonya dışında bir krallık olarak bağışladığı Akitanya’da yaşa­dı. 11 Eylül 813’te Aachen’da ortak impara­tor olarak taç giydi. 814’te babasının ölümü üzerine imparator oldu.

Ludwig’in ilk işi, Charlemagne’ın vasiyeti­ni yerine getirmek oldu. İmparatorluk top­raklarını oğulları Lothar, Pepin ve Ludwig (Alman; sonradan II.Ludwig) arasında pay­laştırmaya girişmesi, yaşamı boyunca çöze­meyeceği sorunlara ve karışıklıklara yol açtı. Ağustos 814’te oğullan Lothar ile Pepin’i kağıt üzerinde Bavyera ve Akitanya kralı ilan etti. Ardından ölen kardeşi Pepin’in oğlu Bernhard’ın 813’te Charlemagne’ın kendisi­ne bıraktığı İtalya Krallığı’nın başına geç­mesini onayladı. Ama Bernhard 817’de kendisine karşı ayaklanınca gözlerini kör ettirerek onun ölümüne neden oldu. Ardın­dan önce bütün kız kardeşlerini, daha sonra da evlilik dışı üç erkek kardeşini (Drogo, Hugo ve Theoderich) manastıra kapattı.

Temmuz 817’de oğlu Lothar’ı ortak impa­rator ilan etti ve ölümünden sonra impara­torluğun parçalanmasını önlemek amacıyla Ordinatio imperii (imparatorluk yetkilerinin düzenlenmesi) adlı bir ferman yayımladı. Buna göre, Pepin ve Ludwig sırasıyla Aki­tanya ve Bavyera krallıklarının başına geçe­cek, ama Lothar’ın vasalı olarak kalacaklardı. İmparatoriçe lrmengard’ın ölümün­den (818) dört ay sonra Bavyeralı Judith ile evlenen Ludwig’in Haziran 823’te Karl (sonradan II. Karl) adlı bir oğlu daha oldu. 829’da Ordinatio imperii’de değişiklik yapa­rak Karl’a Alaman topraklarını bağışlaması üzerine ilk evliliğinden olan üç oğlu Lothar’ ın önderliğinde kendisine karşı ayaklandı­lar. Ludwig, Lothar tarafından tahttan indi­rildiyse de Ekim 830’da toplanan Nijmegen Meclisi’nde yeniden imparator ilan edildi. Şubat 831,’de toplanan Aachen Meclisi’nde Lothar’a İtalya verildi. Ertesi yıl Ludwig’in Akitanya’yı Pepin’den alarak Karl’a verme­si üzerine üç kardeş Papa IV. Gregorius’un desteğiyle ikinci kez ayaklandılar ve Sigols­heim (Alsace) yakınlarında yapılan bir top­lantıda alınan kararla babalarını bir kez daha tahttan indirdiler. Mart 834’te yeniden tahta çıkan I. Ludwig, Pepin ve Ludwig’le (Alman) barış yaptı. Lothar aynı yılın sonlarında yeniden ayaklandıysa da İtalya’ ya geri çekilmek zorunda kaldı. Ludwig, bu başarısından aldığı cesaretle Aachen ve Nijmegen meclislerinde (837-838) Karl’a daha fazla toprak verdi. Ludwig (Alman) 839’da bir kez daha ayaklandıysa da Bavye­ra ‘ya geri püskürtüldü.

Bu arada Pepin ölmüş (Aralık 838), Worms Meclisi’nde (30 Mayıs 839) alınan bir kararla imparatorluk toprakları Lothar ile Karl arasında paylaştırılmış, Bavyera ise Ludwig’e (Alman) bırakılmıştı. 839’un son­larına doğru Ludwig (Alman) son kez babasının üzerine yürüdü ve bir kez daha başarısızlığa uğradı. İmparator, 1 Temmuz 840’ta Worms Meclisi’ni toplantıya çağırdı. Ama meclis toplanamadan Ren’deki Peter­saue Adasında öldü ve Metz’deki St. Arno­ul Kilisesi’ne gömüldü.

Ludwig babasından barış içinde bir impa­ratorluk devralmış olmasına karşın, ardında karışıklıklar içinde bir ülke bıraktı. Hüküm­darlığı sırasında Danların ve öteki bazı halkların akınları sürdüyse de imparatorluk önemli bir dış tehlikeyle karşı karşıya kalmadı. Öte yandan Lothar, Ludwig (Al­man) ve Karl (Dazlak) arasındaki çekişme­ler, onun ölümünden sonra da sürdü.

Ludwig’e “Sofu” lakabının kiliseye karşı cömertliği, dindarlığı, dinsel konulara ilgisi ve iyi eğitimi nedeniyle verildiği sanılır. Babası Charlemagne gibi Ludwig de 12. yüzyılın kahramanlık şarkılarına (chanson de geste) konu olmuş ve bu şarkılarda nazik, ama zayıf ve kararsız bir hükümdar olarak betimlenmiştir.