II. Manuel, Palailogos, Diplomatik yeteneği sayesinde, hükümdarlığı süresince Osmanlılarla barışçıl ilişkiler kurmayı başararak Bizans İmparatorluğu’nun yıkılmasını 50 yıl geciktirmiş 1391-1425 arasında Bizans imparatoru (d. 1350 – ö. 21 Temmuz 1425)
Manuel, 1341-91 arasında aralıklarla hüküm süren V. Ioannes Palaiologos’un oğluydu. Ağabeyi IV. Andronikos’un babalarına karşı başarısız bir ayaklanmaya önderlik etmesinden sonra 1373’te veliaht ilan edildi. Eylül 1373’te ortak imparator olarak taç giydi; Andronikos’un 1376’da ele geçirdiği Konstantinopolis’i (İstanbul) ve tahtı geri almasında babasına yardımcı oldu (1379) V. Ioannes ile Manuel, tahtı Osmanlıların yardımıyla geri almışlardı; bu yiızden sultana haraç ödemek ve askeri yardımda bulunmak zorunda kaldılar. IV. Andronikos’un oğlu VII. loannes 1390’da Konstantinopolis’i ve tahtı yeniden ele geçirdiyse de, Manuel ile V. Ioannes gene Osmanlıların yardımıyla kenti ve tahtı geri aldılar. Manuel Şubat 1391’de babasının öldüğünü öğrendikten sonra Konstantinopolis’e kaçıncaya değin, I. Bayezid’in (Yıldırım) sarayında itaatkar bir vasal olarak yaşamak zorunda bırakıldı.
Osmanlılar 1396’da Tesalya ile Peloponnesos’u istila edince Manuel, Batı Avrupa’ya giderek onlara karşı yardım sağlamaya çalıştı. Roma, Milano, Londra ve Paris’te sıcak bir biçimde karşılandı ve iki yıl Paris’te kaldı. Bu ziyaret, Bizans ile Batı arasındaki ilişkilerin geliştirilmesine büyük katkıda bulunduysa da, askeri yardım sağlanmasına yol açmadı.
Manuel, Bayezid’in ardılı I. Mehmed’le bir barış antlaşması yaparak (1403) Thessalonike’yi (bugün Selanik, Yunanistan) geri aldı ve Osmanlılara haraç ödenmesine son verdi. 1421’de Mehmed’in ölmesi, Manuel’in de dinsel ve edebi uğraşlarıyla ilgilenmek amacıyla devlet işlerinden çekilmesi barışçıl ilişkiler dönemini sona erdirdi. Manuel’le tahtı paylaşan oğlu VIII. Ioannes, Osmanlılarla ilişkilerin duyarlılığını göz ardı ederek Osmanlı tahtının gerçek varisi II. Murad’a karşı Düzmece Mustafa’yı destekledi. Murad isyanı bastırdı ve 1422’de Konstantinopolis’i kuşattı. Kent düşmediyse de Osmanlılar Peloponnesos’u istila ettiler (1423). Manuel, onur kırıcı bir antlaşma imzalamak zorunda kaldıktan sonra manastıra çekildi.
Osmanlı’yı eski gücüne kavuşturmasından ötürü Osmanlı’nın ikinci kurucusu sayılan Padişah