Simone Martini

Simone Martini, Giotto, Siena resim sanatının yaygınlaşma­sını sağlamış gotik ressam (d. y. 1284, Siena, Siena Cumhuriyeti – ö. 1344, Avignon, Pro­vence).

Duccio di Buoninsegna’nın öğrencisi oldu­ğu sanılır; uyumlu, saf renklere olan tutku­sunu ve ilk figür tiplerinin çoğunu da büyük olasılıkla hocasından almıştı. İtalya’daki Fransız gotik yapıtlarının etkisiyle bunlara zarif çizgiler ve  titiz bir yorum da kattı. Gotik üslubun bezemeci çizgilerini yetkin­leştirerek bu çizgiler arasındaki uyumu hacimlendirmeden üstün tuttu.

Bilinen en eski yapıtı, Siena’daki Halk Sarayı’nın (Palazzo Pubblico) Mappamon­do Salonu’nda yer alan ve tahta oturmuş Meryem ile Çocuk İsa’yı melekler ve aziz­lerle birlikte betimleyen “Maesta” adlı bü­yük fresktir. Simone, 1315 tarihini ve kendi imzasını taşıyan bu resim üzerinde 1321 ‘de bazı düzeltmeler yapmıştır. Bu ikinci biçi­miyle resim, Duccio’nun 1308-11 arasında yaptığı “Maesta”nın serbest bir çeşitlemesi­dir. Ama Duccio’nun resmindeki hiyerarşik düzen yerine Simone, yanılsamalı perspek­tife yer vermiş ve 1315 tarihli kendi resmin­deki soyutlama eğilimiyle arka planın ta­nımsızlığı yerine somut kavramlar kullan­mıştır.

ABD’nin ilk izle­nimci manzara ressamı

 

Yaklaşık 1317’de Simone, Napoli’de, “Tou­louse’lu Aziz Luigi’nin, Kardeşi Anjou Kralı Roberto’ya Taç Giydirmesi” (Capodi­monte Ulusal Müze ve Galerisi, Napoli) adında tinsel içerikli bir altar panosu yaptı. İki yıl sonra Piza’daki Sta. Caterina Kilisesi için olağanüstü renkçi çok kanatlı bir pano­da (poliptik) (Ulusal Müze, Piza) Madon­na’yı işledi. 1320’lerin ortalarında Assisi’ deki S.Francesco Kilisesi’nin alt bölümünde Tours’lu Aziz Martin’in (Martino) şapeline, azizin yaşamına ilişkin şövalyelik ülkülerini yansıtan 10 sahneyi betimledi. General Guidoriccio da Fogliano’yu betimleyen atlı portre resmi (1328, Halk Sarayı, Siena), belki de dindışı amaçlarla yapılmış ilk Siena yapıtıydı Ye birçok Rönesans atlı portre resmi için önemli bir örnek oluşturdu. 1333’te Siena Katedrali için yapılan, ama bugün Uffizi Galerisi’nde bulunan “Mer­yem’e Müjde” adlı üç kanatlı (triptik) panoda ise, figürler bilinçli olarak stilize edilmişti. Bu yapıtta, Simone’nin yanı sıra uzun süre birlikte çalıştığı kayınbiraderi Sienalı ressam Lippo Memmi’nin de imzası vardır. Pek çok sanatçı, “Meryem’e Müjde” nin orta bölümünde yer alan Cebrail ve Meryem’in hacimsiz stilize figürleri ile çizgi­lerin zarif ritmini taklit etmiş, ama hiçbiri bu büyük başyapıtın kesin dış çizgileri ve tinsellikle yüklü biçimlerine ulaşamamıştır.

1340’ta Avignon’daki papalık sarayına yer­leşen Simone, orada Petrarca’yla tanıştı ve şairin sevgilisi Laura’nın bir portresini yap­tı. Yapıt günümüze ulaşamamışsa da bu olay, Petrarca’nın Simone’yi övdüğü iki sonesinden bilinmektedir.

Simone, Duccio’dan sonra en önemli Sie­nah ressamdı. 14. yüzyıl boyunca Siena resim sanatını derinden etkiledi; bu etki 15. yüzyılda da sürdü; sanatı Napoli, Piza, Orvieto, Assisi ve Avignon’daki yerel res­samlarca taklit edildi.

Total
0
Shares
Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Previous Article

Giovanni Battista Martini

Next Article

Peter Martins

Related Posts