Leopoldo Lugones, 20. yüzyıl başında Arjantin’in kültürel yaşamında önemli rol oynamış şair ve eleştirmen. Aralarında Borges’in de bulunduğu, dönemin genç kuşak yazarlarını önemli ölçüde etkilemiş, Arjantin’de ulusal bir sanat ve eğitimin gelişmesine önayak olmuştur (d. 13 Hazir-an 1874, Villa Marfa del Rfo Seco -ö. 19 Şubat 1938, Buenos Aires, Arjantin).
Yazarlık yaşamına gazeteci olarak başladı. 1897’de Buenos Aires’te yayınlanmaya başlayan, sosyalizm yanlısı La montana gazetesinin kurucuları arasında yer aldı. Nikaragualı şair Ruben Darfo önderliğindeki yenilikçi modernismo grubunun etkin bir üyesi oldu. Las montanas del oro (1897; Altın Dağlar) adlı ilk önemli şiir kitabıyla Los crepusculos del jardin (1905; Bahçenin Alacakaranlığı) ve Lunario sentimental (1909; Duygusal Ay Takvimi) adlı sonraki yapıtlarında yabancı kültürlerden alınma imgeler ve serbest nazım kullanarak modernismo akımının ilkelerini uyguladı.
1911-14 arasında Paris’te yaşadı ve Revue Sudamericaine dergisinin yayın yönetmenliğini yaptı. I. Dünya Savaşı başlayınca Arjantin’e döndü. Siyasal görüşlerinde radikal sosyalizmden tutucu milliyetçiliğe doğru kayarken, edebiyat anlayışında da modernismo’yu reddetti ve ulusal konulan gerçekçi bir üslupla ele almaya başladı. La guerra gaucha (1905; Goşoların Savaşı) adıyla yayımlanan düzyazı anlatılarınçla ilk kez kendini belli eden bu değişim, Arjantin kırlarının güzelliğini yücelten El libro de los paisajes (1917; Manzaralar Kitabı) adlı şiir kitabında bütünüyle gün ışığına çıktı. Lugones, Cuentos fatales (1924; Kader Öyküleri) adlı öykü kitabıyla El fıngel de la sombra (1926; Gölgelerin Meleği) adlı romanında da ulusal konulan ele almayı sürdürdü.
Lugones 1914-38 arasında Ulusal Eğitim Konseyi başkanlığı yaptı. 1924’te Milletler Cemiyeti’nin Entelektüel İşbirliği Komisyonu’nda Arjantin’i temsil etti. Öteki önemli yapıtları arasında Arjantin tarihiyle ilgili kitapları, Klasik Yunan edebiyatı ve kültürü üzerine incelemeleri, İlyada ve Odysseia’ nın İspanyolca çevirileri yer alır.
1929’da faşist görüşleri benimseyen Lugones, sonraki yılların getirdiği büyük duygusal gerginliğin sonucunda intihar etti.
Bir ya da birden çok temanın taklit yoluyla geliştirildiği çalgı için yazılmış kontrapuntal kompozisyon
