Lun yu

Lun yu, 1190’da Yeni-Kon­füçyüsçü filozof Zhu Xi’nin derlediği Si shu (“Dört Kitap”) adlı büyük Çin klasiğini oluşturan dört Konfüçyüsçü metinden biri.

Uzmanlara göre Konfüçyüs’ün öğretisi ko­nusundaki en güvenilir kaynak ve genel­likle okullarda ilk okutulan Konfüçyüsçü metindir. Metinde ren (sevgi, yüce gönüllü­lük, insancıllık), junzi (üstün insan), Tian (Gök Cennet), Zhong yong (“ortalamanın kuramı”), li (doğru davranış kuralları) ve Zheng ming (adlara uygunluk) gibi Konfüçyüs’ün temel ahlaki kavramlarının hemen hepsi ele alınır. Bunlardan sonuncusu kişi­nin her türlü yaşantısında o yaşantının “adı”nın gerçek anlamına uygun bir tutum­da olması gereğini dile getirir. Örneğin insan, evliliği gerçek bir evlilik olarak yaşamalı, karısını odalık olarak görmeme­lidir.

Doğrudan Konfüçyüs’e atfedilen pek çok deyişten birinde, ana baba sevgisi (xiao) ele alınır. Konfüçyüs’e göre xiao, ana babanın gereksinimlerini karşılamaktan öte bir an­lam taşımıyorsa bunu köpekler, atlar bile yapar, ama ana babaya içten bir saygı duyulmadıkça xiao var olamaz.

Konfüçyus’ün müritleri tarafından kayd­edılen basıl, kısa görüşlerini de içeren Lun yu’nün genelde sistematik bir yapısı yoktur. Yer yer tekrarlara ve tarihsel yanlışlara rastlanır.

 

Total
0
Shares
Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Previous Article

Patrice Lumumba

Next Article

Luna

Related Posts