Maratha savaşları, İngilizler ile Maratha Konfederasyonu arasında çıkan ve konfederasyonun yıkılmasıyla sonuçlanan üç çarpışma (1775-82, 1803-05,. 1817-18).
I. Maratha Savaşı, İngilizlerin, Pişva görevini üstlenmek isteyen Raghunath Rao’ yu desteklemesi üzerine başladı. İngilizler, Ocak 1779’da Vadgaon’da yenik düşmelerine karşın savaşı sürdürdüler (Vadgaon Sözleşmesi). Savaşın sonunda imzalanan Salbai Antlaşması’yla Bombay vakınındaki Salsette Adası İngilizlere bırakıldı.
II. Maratha Savaşı, Pişva II. Baci Rao’nun önde gelen Maratha kabilelerinden olan Holkarlar karşısında yenik düşüp İngilizlere sığınması ve Aralık 1802’de Puna’da İngiliz askerlerinin bulundurulmasını öngören Bassein Antlaşması’nı imzalaması üzerine başladı. Sindhia ve Bponsle aileleri bu antlaşmaya karşı çıkarak İngiliz yönetimine karşı mücadeleye giriştiler. Ama Lasvari ve Delhi’de Lord Lake, Assaye ve Argaon’da da Sir Arthur Wellesley (sonradan Wellington dükü) tarafından yenilgiye uğratıldılar. Bunun üzerine Holkarlar da savaşa katıldı ve Marathalar, Orta Hindistan ve Racasthan bölgelerinde varlıklarını korudular.
III. Maratha Savaşı, İngiliz genel vali Lord Hastings’in, Pindarilere (Maratha şeflerine bağlı atlı çeteler) karşı sürdürdüğü seferler sırasında, Maratha topraklarını istila etmesi üzerine çıktı. Bu olayın ardından pişva’nın Bhonsle ve Holkar birlikleriyle desteklenen orduları İngilizlere karşı savaşa girişti (Kasım 1817); Sindhialar ise savaşa katılmayarak tarafsız kaldılar. Savaş Marathaların yenilgisiyle sona erdi ve pişva görevden alınarak topraklarına el kondu. Böylece İngilizlerin Hindistan üzerinde egemenliği sağlanmış oldu.
