Paolo Manuzio, Aldine Yayınevi’nin kurucusu Aldo Manuzio‘nun (Yaşlı) üçüncü oğlu olan Rönesans dönemi matbaacısı (d. 12 Haziran 1512, Venedik – ö. 6 Nisan 1574, Roma)
Babasının ölümünden (1515) sonra Aldine Yayınevi’ni, dayıları olan Asolalar yönetmişti. 1533’te Paolo işi onlardan devraldı. Ama Asolalar, yayımcılık işini kendileri yürütmek istediler ve birçok yetenekli yardımcının işten uzaklaşmasına neden oldular. Bu yüzden başta 1518’de yayımlanan Aischylos derlemesi olmak üzere yayınlarının bazıları çok niteliksizdi. Bu durumu düzeltmeye kararlı olan Paolo, 1540’ta dayılarından ayrıldı. Kendisi özellikle Cicero’yu çok iyi bilen yetkin bir Latince uzmanıydı. Cicero’nun düzeltilmiş mektup ve söylevlerini; Demosthenes’in söylevlerinin kendi hazırladığı Latince baskısını (1554); Cicero tarzında yazdığı mektuplarını (1560) ve Eski Roma yapıtları üzerine yazdığı dört incelemeyi yayımladı. 1558’de Venedik Akademisi adına bir basımevini yönetmeye başladı. Ama parasızlık yüzünden 1561’de basımevi kapatıldı. Aynı yıl Paolo, Papa IV. Pius’un çağrısı üzerine Aldine Yayınevi’ni oğlu Aldo’ya bırakarak Roma’ya gitti. Orada kendisine yılda 500 düka tutarında maaş bağlandı. 1571’e değin Roma’da kitap basmayı sürdüren Paolo, kazancını Havariler Meclisi ile paylaştı.
Time, Fortune ve Life adlı dergilerle bir yayın imparatorluğu kuran, ABD’de gazetecilik tarihinin en etkili kişisi