Rheia

Rheia, Satürn’ün sekiz büyük düzenli uydusundan biri. Çapı 1.530 km’dir ve Satürn’den ortalama 527.040 km uzaklıkta dairesele yakın bir yörüngede dolanmaktadır. Yoğunluğu suyunkinin 1,3 katıdır, bu nedenle büyük ölçüde su buzundan oluştugu sanılmaktadır. Kızılötesi tayf ölçümleri de, yüzeyinin temel olarak su donundan oluştuğunu göstermektedir. Yüzeyinin ışığı yansıtma gücü oldukça yüksektir, ama bu özelliği bölgelere göre önemli farklılıklar da gösterir. Satürn’ün öteki uydularının pek çoğu gibi, Rheia’nın da kendi ekseni çevresindeki dönüşü ile yörüngedeki dolanımı periyodik bir uyum içindedir, bu nedenle de hep aynı yüzü gezegene dönüktür. Satürn” ün öteki uydularından Dione gibi Rheia’nın da gezegene bakan yüzü parlak ve kraterlidir; buna karşılık öbür yüzü daha karanlık ve daha az kraterlidir.

Rheia’nın yüzeyinin kayaçlar yerine büyük oranda buzdan oluşmasına karşın, uydunun kraterli yüzü Merkür ya da Ay’ın çok kraterli kayaç yapısını andırır. Rheia, Satür sisteminin yüzeyi en kraterli uydusudur. Satürn yörüngesindeki çok düşük denge sıcaklıklarında (yaklaşık 90 K), uyduyu oluşturan buzun kayaçlara özgü mekanik özellikler gösterdiği düşünülmektedir. Rheia’nın arka yarı yüzünde görülen parlak, doğrusal ve köşegenel çizgilerin, bu bölgede yüzeyin yeniden oluşmasından ve su ya da metan-gazı gibi uçucu maddelerin çatlaklardan sızmasından kaynaklandığı sanılmaktadır. Kraterlerdeki parlak lekelere de uçucu maddelerin taşınmasının yol açtığı düşünülebilir.