Robert Ranulph Marett

Robert Ranulph Marett, Antropoloji ala­nındaki çalışmalarını, tıpkı James George Frazer ve Andrew Lang gibi, klasik edebi­yat ve felsefe konularında edindiği geniş bilgi temelinde yürütmüş, İngiliz antropolog (d. 13 Haziran 1866, Jyrsey, Channel Adalan – ö. 18 Şubat 1943).

Ahlak felsefesiyle dinsel inanç ve uygulamaların evrimi konusundaki çalışmalarıyla tanınır.

İlkel dinler konusundaki görüşleri,dönemin en büyük antropologları sayılan Frazer ve Sir Edward Burnett Tylor’ın görüşlerin­den belli ölçüde ayrılıyordu. Onların katı, akılcı kategorileştırmelerine karşı çıkarak ilkel insanda “yüreğin ilkel mantığının” bulunduğunu öne sürdü. Tylor’ın ani­mizm anlayışı karşısında, “hayranlık, umut ve hatta sevgi” ile yumuşatılmış, “korku ve boyun eğme duygusu”na dayanan, kişi­sellikten uzak bir din anlayışı (ya da “ani­matizm”) geliştirdi.

Düşünsel alandaki etkinlikleri, Plator’un Politeia (Devlet, 1942, 1946) adlı yapıtıyla ilgili çalışmalarından tarih öncesi arkeolojisine kadar büyük bir çeşitliliği yansıtır. Devler üzerine verdiği dizi konferanslarla ünlenen Marett’in güçlü bir anlatım yeteneği vardı.

Yapıtlarıyla antropolojinin alanını daha da genişletti. 1909’da Oxford Ünıver­sitesi Antropoloji Derneği’nin kurulmasına katkıda bulundu. Başlıca yapıtları ara­sında The Threshold of Religion (1900; Dinin Eşiği), Anthropology (1912; Antro­poloji), Psychology and Folklore (1920; Psikoloji ve Folklor), Faith, Hope .and Charity in. Primitive Religion (1932; l)kel Dinlerde inanç, Umut ve Hayırsever)ik), Sacraments of Simple Folk (1933; ilkel İnsanların Ayinleri) ve Head, Heart and Hands in Human Evolution (1935; İnsanlı­ğın Evriminde Kafa, Yürek ve Ellerin Rolü) sayılabilir.