William Zorach, Litvanyalı bir Amerikalı heykeltıraş, ressam, matbaacı ve yazardı (d. 28 Şubat 1887, Eurburg, Litvanya, Rus Çarlığı – ö. 16 Kasım 1966, Bath, Maine, ABD). Sanatın Logan Madalyası’nı kazandı. Heykelciliğinin yanı sıra, kübizmi kucaklayan Amerikan Sanatçılarının ön saflarında yer alması ile dikkat çekiyor.
Figürlerin imgelerini bir modelin yardımına başvurulmadan ve mekanik aletler kullanılmadan, malzemenin doğrudan işlenmesiyle elde edildiği doğrudan oyma tekniğinin 20. yüzyılın başlarında yeniden canlanmasında önderlik edenlerden biridir.
Dört yaşında ailesiyle birlikte ABD’ye göç etti ve Cleveland’da yetişti. Cleveland Sanat Enstitüsü’nde ve Paris’te (1910-11) resim öğrenimi gördü. Bu dönemde Matisse’in ve başka fovistlerin canlı renklerinden ve biçim anlayışından izler taşıyan resimler yaptı. 1917’de heykel çalışmalarına başladı, resmi bıraktı; yalnız 1922’de bazı suluboyalar gerçekleştirdi. 1929-60 arasında New York kentindeki Sanat Öğrencileri Birliği’nde heykel dersleri verdi, öğrencilerini ahşap oymaya özendirdi. Biçim açısından anıtsal bir nitelik taşıyan olgunluk dönemi yapıtlarında malzemenin (çoğunlukla taş ve ahşap) doğal renginden, damarlarından ve dokusundan ustaca yararlandı. Yüzeyi zenginleştirmek amacıyla çoğu kez alet izlerini olduğu gibi bıraktı.
Önemli yapıtları arasında Radio City Müzikholü’ndeki “Dansın Ruhu” (1932, New York kenti), Mayo Kliniği’ndeki “İnsan ve Yapıt” adlı kabartma (1953, Rochester, Minnesota) ve “Denizin Ruhu” (1962, Bath, Maine) sayılabilir. Art is My Life (1967; Sanat Benim Yaşamımdır) adlı oto-biyografisinden başka Zorach Explains Sculpture (1947; Zorach Heykel Sanatını Açıklıyor) adlı bir kitabı vardır.
Hz. İsa’nın yaşamını, ölümünü ve dirilişini anmak üzere kilisenin belirlediği günler
