Zenta Savaşı

Zenta Savaşı, Senta savaşı olarak da bilinir, Osmanlı ve Avusturya orduları arasında, Tisza Irmağı kıyısındaki Zenta’da (bugün Senta) yapılan ve Osmanlıların bozguna uğramasıyla sonuçlanan savaş (11 Eylül 1697). Osmanlı Devleti ile Kutsal Birlik (Avusturya, Polonya, Venedik ve Rusya) arasındaki çatışmanın son evresini oluşturan bu savaştan sonra, Orta Avrupa da Osmanlı nüfuzu belirgin biçimde zayıflarken, Avusturya en büyük güç durumuna geldi.

Viyana bozgununu (1683) izleyen gerilemeye son vermek amacıyla Avusturya’ya karşı iki başarılı sefer düzenleyen II. Mustafa (hd 1695-1703), Haziran 1697’de de üçüncü sefere çıktı. Eylül 1697’de başında bulunduğu orduyla Tisza Irmağını Zenta’ dan geçerken, Prens Eugene komutasındaki Avusturya kuvvetleriyle karşılaştı. Prens Eugene’in yolunu kesmekle görevli Cafer Paşa’nın birliklerini geri çekmesi, Osmanlı ordusunu elverişsiz bir konuma düşürdü. Bir baskınla karşı karşıya kalan Osmanlı askerleri dağılmaya başladı. Askerin kaçışını önlemek isteyen Elmas Mehmed Paşa, yeniçeriler tarafından öldürüldü. Avusturyalılar Osmanlı ordugâhını ve hazinesini ele geçirdi. Temeşvar Kalesi’ne takviye birlikler bıraktıktan sonra Edirne’ye dönen II. Mustafa, Fransa’nın daha önce verdiği desteği çekmesi ve Rusya’nın Azak’ı alması karşısında Karlofça Antlaşması’nı (1699) imzalamak zorunda kaldı.