Reşat Enis Aygen, roman yazarı. Toplumsal gerçekçi romanlarında yaşamın acı yüzünü yalın bir biçimde ve duru bir anlatımla yansıtmıştır. (d. 1 Haziran 1909, İstanbul ö. 10 Ocak 1984, İstanbul),
Babasının subay olması nedeniyle çocukluğu Anadolu’nun çeşitli yörelerinde geçti. Orta öğrenimini İstanbul Erkek Lisesi’nde tamamladı (1928), Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu’nda ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Bölümü’nde okudu. Milliyet gazetesinde muhabir olarak çalıştı, adliye röportajlarıyla dikkat çekti. Gazeteciliği Vakit ve Haber’de sürdürdü. Adana’da Bugün gazetesini yönetti (1940/45). Daha sonra İstanbul’da Son Dakika (1945), Cumhuriyet (1952), Yeni İstanbul (1957) gazetelerinde fıkra yazarı ve yazı işleri müdürü olarak çalıştı. Anadolu Ajans’nın İstanbul Bürosu yazı işleri sekreterliğinden emekli oldu (1968).
Psikolojide, kavramlar ve algılar yardımıyla nesneler arasındaki ilişkiyi kavrayan zihinsel işlev
İlk yapıtlarında Reşat Nuri Güntekin ve Mahmut Yesari’nin etkisinde kalan Reşat Enis, daha sonraları, gazetecilikten gelen gözlem gücünden yararlanarak özgün ve doğal bir yaklaşımla kenar mahallelerin yoksul, dışlanmış insanlarını, onların günlük yaşantılarını işledi. Fabrika ve maden ocaklarındaki olayları konu edindi, toprak ağalarını, siyaset adamlarını ve sarı sendikacıları gerçekçi bir anlatımla canlandırdı. Toplumsal çelişkilerin üzerinde önemle durdu. Öykülerini Kılıcımı Sürüyorum (1930) adlı kitabında topladı. Kanun Namına 1932), Gong Vurdu (1933), Gece Konuştu 1935), Afrodit Buhurdanında Bir Kadın (1939), Toprak Kokusu (1944; Kara Toprak adıyla, 1969), Ekmek Kavgamız (1947), Ağlama Duvarı (1949), Yol Geçen Hanı (1952), Despot (1957), Sarı İt (1968) başlıca romanlarıdır.
Visitor Rating: 5.4/10
Bu ismi daha önce duydunuz mu?: 5
Eserlerini okudunuz mu?: 3.5
Eserlerini beğendiniz mi?: 7.5
Bu isimden etkilendiniz mi?: 5
İçerik sizi tatmin etti mi?: 6